Natie van verliezers?

[Obsessed]

De laatste maanden verliezen de Belgen glansloos bijna alle internationale wedstrijden, en dit telkens wanneer we overtuigd zijn van een roemrijke overwinning.

Laat me er een paar opsommen;
1- Na een wonderlijke overwinning op Italië zag heel belgië onze voetbalploeg al goud winnen, waarna we dapper werden ingemaakt door Nigeria .
2- Onze Kim Gevaert die, op de Olympische spelen tijdens de start van de 100 meter, een onbegrijpelijke fout maakt die ze zichzelf misschien nooit zal vergeven .
3- Ishtar zou zeker bij de top eindigen op het Eurosongfestival, maar raakt zelfs niet tot in de finale .
4- Miss België, Alizée Poulinec, ging te Viëtnam absoluut kans maken op het kroontje van Miss Universe, maar raakt niet eens bij de 15 finalisten .

"Overschatten wij Belgen onszelf?"

Ik citeer even Herman Brusselmans;
"We leren er maar beter mee leven dat we een natie van verliezers zijn.
We zijn gewoon met te weinig om echte supersporters voort te brengen.
Bovendien worden we gewoon niet ernstig genomen door de rest van de wereld.
We zijn maar derderangs."

Ons kleine Belgenlandje heeft toch reeds meerdere topsporters voortgebracht .
Denken we maar aan; Eddy Merckx, Frederick Deburghgraeve, Sven Nijs, Robert van de Walle; Justin Henin en Kim Clijsters.

Zijn we echt achteruit aan het gaan?

Hadden Lou van Beirendonck en Lieven Verbrugge dan enkele jaren geleden al bij het rechte eind, in hun gezamelijke boek "Belgen zijn fantastisch".
Daarin hebben ze het over onze kenmerkende bescheidenheid.
"Belgen hebben een underdogmentaliteit.
We doen continu aan zelfonderschatting en dat is nefast.
We willen die cirkel wel doorbreken, maar het vinden van een goed evenwicht is daarbij niet evident.
Daarom durven we onszelf wel eens te óverschatten.
Zeggen dat we wél geweldig zijn.
Maar als het dan faliekant afloopt, zien we onszelf weer bevestigd in ons zelfbeeld: 'zie je wel dat we niets waard zijn?'"

Is dát wat er nu dan weer gebeurt??
(Bron: Het Nieuwsblad)