Deze heb ik op 11 november (wapenstilstand) van de kalender geplukt.
Het gedicht is van de hand van René Duyck.
Hier liggen hun lijken als zaden in 't zand.
Men had gehoopt op de oogst,
o Vlaanderenland!
Wel wappert de vredevlag in de luchten,
maar de wereld klinkt vol oorlogsgeruchten.
Nog heeft het mensdom
van het kwaad niets geleerd,
zich steeds door wrokgevoel
naar oorlog gekeerd.
Wij, doden, gestorven in bloed en verdriet,
wij wachten nog steeds tot vrede is geschied.
Volkeren, sticht vrede met alle landen
en steek dan samen met vereende handen
de vredestoortsen als boodschap hemelhoog.
Bouw 'Nooit meer oorlog' uit
tot een wereldboog!
Daar kan toch wel iets over gezegd worden hé.
Wat denken de Minaticaers nu?
Favorieten/bladwijzers