dannyma (16 September 2008)
Gene schrik, het dichste zwarte gat is 1600 lichtjaar van ons bolleke .http://www.nrao.edu/pr/2000/v4641/
dannyma (16 September 2008)
vraagje hoeveel mens jaren spreken we dan over ?
Gaat niet over jaren hoor, 1 lichtjaar is de afstand dat het licht aflegt in één jaar tijd. Als je weet dat licht reist met de snelheid van 300000km/sec, is één lichtjaar dus 9 460 800 000 000km. Dat zwarte gat ligt dus op 15 137 280 000 000 000 km van de aarde. Gene paniek dusvraagje hoeveel mens jaren spreken we dan over ?
Iter moet voldoende grondstoffen hebben zodat de reactie zich voortzet. De reactie onderhoudt zichzelf dacht ik, maar zonder grondstoffen dooft deze uit (toch ?) Dat is juist het idee van kernfusie .... Voldoende hitte genereren en die omzetten in energie. Met nagenoeg geen afvalstoffen op helium na.
Voor dat zwart gat, ik geloof dat de juiste term in dit geval puntmasse is, een punt met een massa en dus zwaartekracht die naar oneindig gaat (correct me if i'm wrong) en we ons geen zorgen moeten maken. Ik geloof niet dat ze zullen proberen een deeltje boven lichtsnelheid te brengen
Ik heb toch mijn vragen bij de theorie over het ontstaan van planeten op de eerste pagina Hemellichamen ontstaan door het algemeen dat gasdeeltjes gaan samenklitten, en dat door verhoogde druk en afkoeling een verandering naar vaste vorm kan optreden (verkorte versie )
@dopey, de berekening is niet 100%, maar wel de gangbare benadering (snelheid is niet exact 300 000 000)
P.S.: in tegenstelling tot bepaalde groepen mensen ben ik niet van mening dat ik de absolute waarheid verkondig en mag je, MOET je, me zeker verbeteren.
Laatst gewijzigd door carl; 16 September 2008 om 16:05
dannyma (16 September 2008)
Je kan deeltjes niet sneller als het licht laten gaan, de maximumsnelheid van een deeltje is de lichtsnelheid. In het LHC laten ze twee 'ladingen' in tegengestelde richting draaien met een snelheid van ongeveer 99.99% de lichtsnelheid, omdat ze tegengestelde richting draaien ontstaat er dus een frontale botsing met de snelheid van ongeveer de dubbele lichtsnelheid.
Wetenschappers hopen ze meer te weten te komen over het ontstaan van het helaal en het 'Higgs-deeltje' te vinden wat volgens Hawking niet bestaat.
De grootte hoeveelheid energie die opgewekt wordt bij de botsing zou volgens sommige niet voldoende zijn om een zwart gat te creëren, volgens andere wel. Als er een zwart gat ontstaat zou het te klein zijn om te blijven bestaan en binnen enkele nanoseconde weer verdampen als gevolg van de Hawkingstraling.
Een zwart gat is niet meer als een 'object' met een enorm hoge zwaartekracht, het is zwart omdat de zwaartekracht te groot is voor de fotonen waardoor deze niet kunnen ontsnappen aan het zwart gat en het dus ook geen licht uitzendt. Volgend Hawking zou een zwart gat wel een 'zwarte' straling hebben als gevolg van enkele kwantum effecten (ook de rede waardoor het onmiddellijk zou oplossen).
Meer informatie over de Hawkingstraling en zwarte gaten vind je op Wikipedia.
dannyma (16 September 2008)
Je mag zeker je vragen hebben over de theorie over het ontstaan van planeten. Maar nonsens heb ik niet verkocht hoor. Samenklonteren van materie door frequente botsingen speelt wel degelijk een rol.
Lees hier maar als je mij niet gelooft:
In de schijf rond de jonge ster treedt ondertussen een samenklonteringsproces op. Het is belangrijk om te weten dat de temperatuur in zo’n gaswolk in de ruimte ontzettend laag is: ongeveer 260 graden onder nul. Pas als er een ster is ontstaan, zal het in het binnenste gedeelte van de gaswolk (veel) warmer worden. De materie in de schijf bestaat onder deze omstandigheden eigenlijk uit twee bestanddelen: stofdeeltjes en ijsdeeltjes (bevroren gassen). Door samenklontering vormen deze deeltjes brokstukjes die aanvankelijk niet veel groter zijn dan een paar centimeter, maar al spoedig aangroeien tot objecten van kilometerformaat, die planetesimalen worden genoemd.
Deze planetesimalen draaiden elk in een eigen baan om de zon, maar omdat het er zo veel waren, kwamen ze vaak met elkaar in botsing. Soms leidde dat tot een complete versplintering, maar soms ook smolten de beide objecten samen tot één groter object. Bij herhaling ontstaat uiteindelijk, na een proces van vallen en opstaan dat ruwweg ook een miljoen jaar duurt, een planeet of – zoals in ons zonnestelsel – een familie van (negen) planeten.
dannyma (16 September 2008), Phil O'Sophe (16 September 2008)
mooi uitleg en leuk om te weten omdat ook hier veel intresse is over het reizen en zeilen van het universum en kijk indien mogelijk ook veel docu -serie's en ben op het moment de aarde vanuit de hemel aan het volgen te koop in de krantenwinkel via en bepaalde boekje en zit nu aan deel 2 .
dus zou het ongeveer 1600 jaar duren das dus als het zo is te verwaarlozen .
maar ooit is gehoord dat onze zon ook gaat opbranden hebben jullie idee over hoeveel jaar dit gaat ? ik heb ooit is verstaan als ze opgebrand is zou ze inploderen en alles in de buurt meenemen included earth hebben jullie enig idee ?
Phil O'Sophe (16 September 2008)
In elk geval vind ik hier toch al wat meer deftige theorieën dan op sommige sites verkondigd staan (met een bruin vermoeden naar Jehovah-getuigen). Een theorie van mij is: de aarde is niet gecreëerd door de mens, maar kan er wel door vernietigd worden. En dat gegeven pakken al die onheilsprofeten als startpunt om hun medemens van de kook te brengen.
Met de uitleg van Martijnc bv ben ik veel verder vooruit dan met het merendeel van die professionele sites. Maar uit die theorie kan ook die van de samensmelting ingebouwd worden, zodat die Big Bang eigenlijk niet alleen een knal, maar ook een fusie kan geweest zijn.
Helpers altijd welkom! Contacteer één van onze admins voor meer info.
trouwens dat van de mensaap is ook intussen al van de kaart geveegd dat die 3.500000 jaar oud zou zijn .
ze zouden intussen al resten hebben gevonden van een soort die nog eens 3.000.000 jaar ouder zou zijn .
voor zo ver ik weet heeft onze blauwe planeet ook nog niet alles prijs gegeven . ik denk op den duur toch dat we van buitenaardsewezens afkomstig zijn alleen zijn we zo hard op ons hoofd terecht gekomen toen we naar beneden vielen vanuit de ruimte dat we er niets meer van herinneren.
Momenteel bekijken 1 gebruikers deze discussie. (0 leden en 1 gasten)
Favorieten/bladwijzers