Obsessed
6 March 2009, 16:15
D'r is een echtpaar dat al 30 jaar gelukkig getrouwd is. De enige
irritatie in hun huwelijk is dat de echtgenoot de vreselijke gewoonte
heeft om 's ochtends bij het ontwaken in bed vreselijk harde en
stinkende scheten te laten. Ze zijn zo hard, dat zijn vrouw er wakker
van wordt. De lucht slaat echt op d'r ogen en ze moet met haar hoofd
buiten het raam naar lucht happen.
Elke ochtend smeekt ze hem weer om te stoppen omdat ze d'r niet meer
tegen kan. Maar ja, hij gaat er vrolijk mee door. En zij is echt bezorgd
dat-ie op een dag z'n ingewanden eruit blaast.
Jaren gaan voorbij en die man gaat maar door met zijn vervelende
gewoonte. Tot op een Kerstochtend die vrouw een kalkoen aan het
klaarmaken is voor het kerstdiner, terwijl die kerel nog boven ligt te
slapen.
De vrouw heeft net de ingewanden uit die vogel gehaald en op het
aanrecht gelegd als ze een idee krijgt. Ze pakt die rotzooi op en gaat
naar boven naar de slaapkamer. Langzaam trekt ze de lakens en zijn
pyjamabroek naar beneden en legt die kalkoeningewanden in zijn broek.
Even later hoort ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke
verschrikkelijke lawaai van zijn scheten, gevolgd door een
verschrikkelijke schreeuw en het geluid van voetstappen naar de
badkamer.
De vrouw rolt zowat over de keukenvloer van het lachen. Ongeveer
twintig minuten later komt die man naar beneden in zijn met bloed
besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen. De vrouw
houdt haar lach in en vraagt aan hem wat er aan de hand is.
"Schat, zegt-ie, je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en
ik wilde maar niet naar je luisteren!"
"Wat bedoel je?" zegt zijn vrouw.
"Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou
schijten en vandaag is dat gebeurd...
Maar met een beetje geduld, een flinke hoeveelheid Vaseline en deze
twee vingers, heb ik het allemaal weer terug kunnen stoppen!!"
irritatie in hun huwelijk is dat de echtgenoot de vreselijke gewoonte
heeft om 's ochtends bij het ontwaken in bed vreselijk harde en
stinkende scheten te laten. Ze zijn zo hard, dat zijn vrouw er wakker
van wordt. De lucht slaat echt op d'r ogen en ze moet met haar hoofd
buiten het raam naar lucht happen.
Elke ochtend smeekt ze hem weer om te stoppen omdat ze d'r niet meer
tegen kan. Maar ja, hij gaat er vrolijk mee door. En zij is echt bezorgd
dat-ie op een dag z'n ingewanden eruit blaast.
Jaren gaan voorbij en die man gaat maar door met zijn vervelende
gewoonte. Tot op een Kerstochtend die vrouw een kalkoen aan het
klaarmaken is voor het kerstdiner, terwijl die kerel nog boven ligt te
slapen.
De vrouw heeft net de ingewanden uit die vogel gehaald en op het
aanrecht gelegd als ze een idee krijgt. Ze pakt die rotzooi op en gaat
naar boven naar de slaapkamer. Langzaam trekt ze de lakens en zijn
pyjamabroek naar beneden en legt die kalkoeningewanden in zijn broek.
Even later hoort ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke
verschrikkelijke lawaai van zijn scheten, gevolgd door een
verschrikkelijke schreeuw en het geluid van voetstappen naar de
badkamer.
De vrouw rolt zowat over de keukenvloer van het lachen. Ongeveer
twintig minuten later komt die man naar beneden in zijn met bloed
besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen. De vrouw
houdt haar lach in en vraagt aan hem wat er aan de hand is.
"Schat, zegt-ie, je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en
ik wilde maar niet naar je luisteren!"
"Wat bedoel je?" zegt zijn vrouw.
"Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou
schijten en vandaag is dat gebeurd...
Maar met een beetje geduld, een flinke hoeveelheid Vaseline en deze
twee vingers, heb ik het allemaal weer terug kunnen stoppen!!"