Elke maandag is het markt. Eva, de vrouw van Koen, vraagt aan haar man of hij ercargots wilt gaan hlen op de markt. Koen gaat dus tegen één uur naar de markt, koopt zijn escargots en de verkoper stopt ze dus in zo'n bruin zakje... Hij gaat dus naar huis, maar opweg komt hij dus Edwin tegen, een collega van vroeger... Dus ze geraken in een lang gesprek, dat ze verder zetten in een cafeetje aan de marktplaatst. Na lang gebabbel en vele pintjes (het is rond half 10) vertekt Koen naar huis. Als hij aan de voordeur komt zit hij te sukkelen want hij kan het sleutelgat niet vinden, en door zijn onhandigheid (of zatheid) laat hij zijn zakje vallen, al die slakjes verspreid over de grond. Door het gestommel wordt zijn vrouw wakker en ze komt kwaad opendoen:

"Waar heb je gezeten? Het is *** 10 uur! De markt is gedaan om 4 uur! 4 uur en het is nu 10 uur! Waar heb je gezeten?"

Koen buigt zich zonder iets te zeggen naar de grond en zegt:
"Komaan mannekes, jullie zijn er bijna!"

Sorry de titel is goed motief

Klopt! ;)

:rofl: zoals Philippe Geubels ook al zegt: "Er moet steeds een antwoord klaarzitten daarboven." :rofl:

Een goeike Bartor (y)