Frahon
4 June 2015, 15:41
Een man komt een café binnen , bestelt drie pintjes, drinkt ze in alle rust uit en stapt opgewekt weer weg.
De cafébaas heeft wel meer vreemde vogels onder zijn klanten maar staart hem niettemin toch verbaasd na.
De volgende dagen hetzelfde scenario.
De cafébaas kan op een dag zijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen en spreekt de man aan op zijn zonderling gedrag."Ach", zegt de man," er gaat toch niets boven vriendschap. Vroeger gingen wij elk weekend uit: Jean-Claude, Rudy en ik.
Het was een fantastische tijd en we amuseerden ons rot. Helaas, Jean-Claude trok naar Leuven en Rudy woont al jaren in Antwerpen. Maar als hommage aan die vriendschap bestel ik nog altijd drie pintjes. Op die manier zijn ze er toch nog een beetje bij". De cafébaas is danig ontroerd door dit verhaal en tapt de volgende dagen metveel ontzag de man zijn drie pintjes.
Weken gaan voorbij tot op een dag de man bedrukt het café binnenstrompelt, zich aan de toog zet en zegt " Patron, twee pintjes, 't is verschrikkelijk" De cafébaas schrikt, durft in eerste instantie niets te zeggen, en tapt de man zijn twee pintjes.
Na enkele minuten kan hij zich niet meer bedwingen, klampt de man aan en zegt " Maar twee pintjes! Er is toch niks ergs gebeurd met Jean-Claude in Leuven?". " Neen”, zegt de man." Of met Rudy in Antwerpen"
"Neen" herhaalt de man. " 't is verschrikkelijk maar ik mag niet meer drinken van mijn dokter".
De cafébaas heeft wel meer vreemde vogels onder zijn klanten maar staart hem niettemin toch verbaasd na.
De volgende dagen hetzelfde scenario.
De cafébaas kan op een dag zijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen en spreekt de man aan op zijn zonderling gedrag."Ach", zegt de man," er gaat toch niets boven vriendschap. Vroeger gingen wij elk weekend uit: Jean-Claude, Rudy en ik.
Het was een fantastische tijd en we amuseerden ons rot. Helaas, Jean-Claude trok naar Leuven en Rudy woont al jaren in Antwerpen. Maar als hommage aan die vriendschap bestel ik nog altijd drie pintjes. Op die manier zijn ze er toch nog een beetje bij". De cafébaas is danig ontroerd door dit verhaal en tapt de volgende dagen metveel ontzag de man zijn drie pintjes.
Weken gaan voorbij tot op een dag de man bedrukt het café binnenstrompelt, zich aan de toog zet en zegt " Patron, twee pintjes, 't is verschrikkelijk" De cafébaas schrikt, durft in eerste instantie niets te zeggen, en tapt de man zijn twee pintjes.
Na enkele minuten kan hij zich niet meer bedwingen, klampt de man aan en zegt " Maar twee pintjes! Er is toch niks ergs gebeurd met Jean-Claude in Leuven?". " Neen”, zegt de man." Of met Rudy in Antwerpen"
"Neen" herhaalt de man. " 't is verschrikkelijk maar ik mag niet meer drinken van mijn dokter".