Een regisseur houdt auditie voor een piratenfilm maar er is de hele dag nog niemand geweest die geschikt is voor een rol.
Plots komt er, tegen het eind van de dag, een man binnenlopen: houten poot, een haak aan zijn arm en een zwarte lap voor zijn ene oog.

De regisseur roept de man meteen naar zich toe, en vraagt naar zijn uiterlijk.
"Ja," legt de man uit, "u treft het: ik ben de laatste nog levende piraat."
"Maar vertel eens," zegt de regisseur, "hoe komt u aan die houten poot?"
"Zal ik je vertellen; Het was op de Atlantische Oceaan. We komen in gevecht met een ander schip. De kanonskogels vliegen over en weer. Ik krijg een voltreffer in mijn been. Been eraf, houten poot erop."
"Wat vreselijk," zegt de regisseur.
"Een piraat kent geen angst en geen pijn."

"En hoe kom je aan die haak?" vraagt de regisseur.
"Da's een ander verhaal; De Golf van Biskaje. We komen bij een schip langszij, dan klinkt het commando 'enteren!'. Ik neem een sprong en blijf met mijn hand klem zitten tussen die twee schepen. Hand eraf, haak erop."
"Wat verschrikkelijk," zegt de regisseur.
"Een piraat kent geen angst en geen pijn."

"Maar hoe is dat dan gekomen met dat lapje voor je oog?" vraagt de regisseur.
"Da's wéér een ander verhaal; De Middellandse Zee. Alles is rustig, het is lekker weer, en mijn maten en ik liggen een beetje in de zon te bakken. Komt er een meeuw voorbijvliegen, die poept zo in m'n oog."
"Maar dan hoef je toch niet zomaar meteen je oog te missen?" zegt de regisseur.
"Nee," zegt de piraat, "maar toen had ik net een dag die kolere-haak!"

:wall: :rofl: :rofl:

:lol::rofl: