Een getrouwd stel was boodschappen aan het doen en de hele stad was vol met winkelende mensen.
Lopend door het winkelcentrum en kijkend naar de etalages blikte Karine ineens verwonderd opzij om te ontdekken dat ze Johan nergens meer zag.


Ze wist dat ze nog veel te doen hadden en werd erg kwaad.
Ze rommelde in haar handtas om haar mobieltje te zoeken.


Toen ze het gevonden had, belde ze Johan en vroeg hem waar hij toch gebleven was. Johan antwoordde kalm: "Schatje, herinner jij je die juwelierszaak nog waar we 5 jaar geleden waren en waar je helemaal verliefd werd op die ring die ik toen helaas niet konden betalen. Maar ik vertelde je toen ook dat ik hem eens op een dag voor je zou kopen".


De ogen van Karine vulden zich met tranen, ze begon zacht te huilen en terwijl ze een snik probeerde te onderdrukken fluisterde ze: "Ja, die juwelierszaak herinner ik me zeker nog".
"Wel", zei hij, "ik zit in 't café er naast!"

:rofl: :rofl:

grrrr