In het verleden werd de opslagcapaciteit berekend via het CHS (Cilinder Head Sector) formaat, met de formule Cilinder x Head x Sector x 256. Dit gaf dan voor een HDD met 1024 Cilinder, 255 Head en 63 Sectoren een opslag van 7,844Gb. Meteen ook het maximum van deze soort berekening omdat er niet meer dan 1024 Cilinder, 255 Head en 63 sectoren kunnen berekend worden.
Dat systeem moest dan plaats maken voor het nog steeds gebruikte LBA (Logical Block Adressing). Hierbij benadert het OS de schijf door ze in te delen in logische blokken en deze te nummeren. Elke LBA is 512 bytes groot.
In de oude ATA standaard ging het om 28-bit adressering, waardoor er een opslaglimiet was van 137Gb.
2^28 = 268.435.455 --> elke LBA is 512 bytes groot, wat dus neerkomt op een maximale adresseerbare capaciteit van 137.438.952.960 bytes = +- 137 GB of 128 GiB (kijk N.B.). Producenten van harde schijven zullen hier 137 GB van maken daar zij 1 GB als 1000 MB tellen, maar dit is zeer verwarrend, aangezien een computer zo telt:
- 8 bits = 1 byte
- 1024 bytes = 1 kB wat niet hetzelfde is als 1 kB = 1024 bits
- 1024 kB = 1 MB wat niet hetzelfde is als 1 Mb = 1024 bits
- 1024 MB = 1 GB wat niet hetzelfde is als 1 Gb = 1024 bits
Vanaf de ATA-6 standaard werkt de adressering 48-bits wat een max. opslag geeft tot 128 petabytes (128PB = 128 * 1024² GB).
Categorieën