Review: Nokia N900

De N900 is Nokia's nieuwe topmodel in de N-serie. De N-serie is altijd al een buitenbeentje geweest en de N900 verschilt daarin niet. Op de Nokia-site wordt het toestel een mobiele computer genoemd en geen smartphone. Maar in tegenstelling tot vorige modellen als de N810 kan dit toestel wel bellen.

Eerste indruk
Als we het toestel voor het eerst in handen nemen, valt vooral de dikte en het gewicht op. De N900 is dan ook 6mm dikker en 50g zwaarder dan de iPhone 3GS.

Bij de eerste opstart wordt netjes gevraagd om de gewenste taal, locatie, datum en tijd in te vullen. De interface om dat te doen reageert wel vrij gevoelig en dus moeten we iets voorzichtiger te werk gaan. Bij verder gebruik hebben we er ook geen last meer van.
Aan het touchscreen ligt dat alleszins niet, want dat is van het resistieve type (drukgevoelig) en zo dus iets minder gevoelig dan een capacitief (spanning). Daardoor kan je het toestel wel bedienen met een stylus, maar is multi-touch onmogelijk. Hoe erg dat is, is nogal persoonlijk, maar capacitieve schermen zijn momenteel aan een duidelijke opmars bezig.

Vervolgens klappen we het Azerty-toetsenbord open. Doordat de toetsen te dicht op elkaar staan, gaan we bijna automatisch typen met onze nagels. Een opvallend verschil met de Querty variant is dat de pijltjestoetsen samengezet zijn op twee toetsen.
Als we iets intypen, blijkt er echter Querty-taal op het scherm te komen. Bij de tekstinvoer instellingen is blijkbaar automatisch voor "English, Nederlands" gekozen en in Nederland gebruikt men Querty. In België echter niet en dus moeten we dan maar "Français" selecteren (wat verder geen gevolgen heeft: voor het automatisch aanvullen van woorden blijft Nederlands gebruikt worden).