De Core i5
De Core i5 is een afstammeling van de Core i7 die al bijna een jaar op de markt is. Het moest volgens Intel allemaal nog goedkoper kunnen binnen dezelfde technologie. Vanuit die gedachtengang kwam de 'Lynnfield' op de wereld, enkel niet alleen als i5 maar ook als i7!?
En de geruchtenmolen spreekt dan ook nog van een aankomende Core i3...
Wat is nu die Lynnfield?
De Lynnfield is een chip gebaseerd op de Nehalem-technologie van de Core i7 (Bloomfield) en heeft dus 4 cores. Elke core heeft HyperTrading,
256kB L2-cache en 8MB gedeelde L3-cache. Bijgevolg is er op dat vlak géén enkel verschil met de Bloomfield.
De vraag is onvermijdbaar... Waar zit dan wél het verschil?
Wel ten eerste in de kern zelf. De Bloomfield heeft een Triple-channel DDR3 geheugencontroller, de Lynnfield een Dual-channel. Er is bijgevolg voor de Core i5 maar 2/3 van de bandbreedte beschikbaar tov de Core i7.
Ten tweede in de verbinding met het moederbord. De Core i7 gebruikt de Quickpath Interface. Dit is een type chipsetverbinding ontwikkeld om twee of meerdere kernen met elkaar te verbinden met als resultaat een supersnelle interface tussen CPU en grafische kaart.
In de Lynnfield heeft Intel rechtsreeks een PCI-E 2.0 x16 controller verwerkt. Daarmee staat het PCI-E x16 slot rechtreeks in verbinding met de CPU!
Dus, de CPU neemt nu niet enkel meer de taak van de geheugencontroller over maar ook de taak van wat men 'vroeger' de Northbridge noemde.
Sneller als all-in-one bestaat immers niet...
Als we dus kijken naar de nieuwe moederborden beschikbaar voor deze Lynnfield zien we meteen dat er maar 1 chip meer te zien is, de traditionele southbridge. Om deze chip dan nog met de CPU te verbinden, gebruikt Intel de DMI-bus. Diezelfde bus vinden we nu terug op de bestaande X58 of P45 moederborden om de NB en SB met elkaar te verbinden.
Even resumeren? Intel ruilt de QuickPath Interface met de combinatie DMI - PCI-E x16.
Categorieën