Iedereen maakt het mee, of hoort iets door zijn kind zeggen dat je niet meer uit je lachstuip raakt. Versprekingen zijn de ideale oorzaken voor lachsalvo's en ook herinneringen voor het leven.
- Zoals ik bv zelf ooit meemaakte, in mijn studietijd, volop examens en mijn moeder weg moest. Ikzelf had pas laat in de namiddag examen. Moeder, nog druk in de weer met nakijken of ze alles wel bijhad, kwam zeggen: Chris, ik neem de achterdeur mee, pak jij dan de voordeur mee straks? (waarbij ze natuurlijk enkel de sleutel ervan bedoelde)
- Of zoals de vrouw die aan haar vriendin zegt, dat ze wel met de bus zal gaan en dat ze niet bang is voor de regen, want er staat toch een boskutje bij de halte.
- Of weer zoals ik, die na lang overleg met mezelf, toch beslis om mijn eerste pc open te schroeven om er een tweede diskette station in te bouwen... en een knoert van een kortsluiting veroorzaakt, waardoor pc klaar was voor de dump.
- Kidstalk zoals dochterlief als pas 'proper' geworden pamperkindje: mijn buik wil wel maar mijn poep wil niet.
Ben jezelf ooit onhandige Harry geweest? of je broer, je pa, eender wie en kan je er nog steeds om lachen? Wij ook, graag! Vertel je graag wat aan je gehoor, maar raak je in de knoop door een verspreking, waardoor jezelf in een lachkramp raakt? Vertel!!!
Noot: hou het wel ietwat netjes please.
Favorieten/bladwijzers